Wie begroet je als eerste bij aankomst? Wat doe je als eerste als je binnenkomt? Wanneer begint het netwerken? Waarom kun je het beste alleen binnenkomen, ook als je samen bent?
Je zult na het lezen van dit onderwerp sneller contacten leggen dan ooit. Je zult beter in staat zijn om met meer mensen in contact te komen. Je zult een groter publiek bereiken dan je voor mogelijk houdt. Je zult sneller gezien worden als “een vaste gast” ook al kom je voor het eerst. En het zal makkelijker zijn om die voor jou belangrijke personen te spreken.
Het binnen komen bij een bijeenkomst is als je hoofdstuk 1 over de voorbereiding met visualiseren hebt toegepast voor jou een soort van thuiskomen. Voor een groot deel heb je al een beeld van waarin je terecht komt. Natuurlijk zullen er ook vele zaken anders zijn dan je in gedachten voor je hebt gezien maar in grote lijnen zullen een groot aantal zaken je bekend voorkomen. Dat maakt dat je makkelijker al je
aandacht kunt richten op waar het omgaat. Of beter gezegd, om wie het gaat. Namelijk; de Mensen.
Misschien herken je het volgende wel uit ervaring van bijeenkomsten waar je wel eens bent geweest. Bij de entree sta je met wat mensen in de rij. Sommigen staan wat nerveus grappen te maken, vooral als ze met twee of meer personen zijn gekomen. Anderen zeggen niets en kijken wat voor zich uit. Weer anderen spelen onrustig met hun telefoon. Wat in ieder geval weinig gebeurt, is dat men op dat moment al op prettige wijze contact legt met de mensen. Het is iets wat mij al vaak heeft verbaasd. Iedereen komt om te netwerken maar er lijkt wel een soort van onzichtbare drempel te zijn. Voor die drempel zijn we op ons zelf gericht. Pas als we die drempel over zijn, mogen we met elkaar in gesprek. Herken je dit? Let er maar eens op.
Maar waarom besteed ik nu aandacht aan deze herkenning rond de entree die ik heb? Dat doe ik om je bewust te maken dat als je resultaatgericht wilt netwerken, je iedere kans op contact direct moet benutten. En dat begint al voordat je binnenkomt. Hoe je dat doet daar ga ik nu verder op in.
Als je bij de locatie van de netwerkbijeenkomst aankomt begroet dan iedereen in je directe omgeving met een sympathieke glimlach, knikje en blik van herkenning. Ga er maar vanuit dat iedereen voor dezelfde bijeenkomst komt. En mocht je vriendelijk naar mensen glimlachen en knikken die voor iets anders komen, nou en! Men zal hooguit wat verrast zijn door jouw vriendelijke uitstraling. Als je binnenkomt doe dat dan altijd op een hoffelijke manier. Houd de deur open voor de persoon achter je. Laat de persoon achter je hoffelijk voor of het nu een dame of een heer is. Wees altijd beleefd en sympathiek. Eenmaal binnen besteed altijd aandacht aan het personeel van de locatie. Toon interesse in wat zij doen. Wees vriendelijk met een oprecht woord van dank over degoede ontvangst. Wees je er altijd goed van bewust dat jij te gast bent. Waarom is het zo belangrijk om direct bij binnenkomst zoveel aandacht te besteden aan de mensen in je directe omgeving? Misschien denk je nu van; “Dat doet toch geen mens.”. Je gaat zometeen tientallen mensen spreken zodra je binnen bent. Waarom dan nu al die moeite?
Misschien denk je zelfs nog negatiever en vraag je je af waarom je in hemelsnaam interesse moet tonen in het personeel. Misschien denk je zelfs; “Die zijn er voor mij. Zij mogen blij zijn dat ik kom. Zij moeten mij helpen.”
Als je dit zo denkt dan ben je echt geen uitzondering. Het is ook een beetje iets van deze tijd waarin hoffelijkheid en beleefdheid niet meer zo alledaags zijn. En daar zit juist de kracht van waarom het zo belangrijk is om direct bij binnenkomst zo zorgvuldig en sympathiek te zijn.
Je onderscheidt je direct als prettig mens. Je valt direct op. En geloof mij, je valt bij meer mensen op dan waarmee je op dat moment in contact bent. Daar gaat het bij netwerken uiteindelijk om.
Je moet in positieve zin opvallen. Met hoffelijk, sympathiek, vriendelijk en beleefd gedrag val je vandaag de dag in het bijzonder op. Daar komt bij dat ieder mens uiteindelijk graag in contact is met vriendelijke medemensen. Contact leggen is precies wat we willen, maar er is meer.
De mensen met wie je direct bij aankomst al in contact bent gaan jou helpen om eenmaal binnen als een soort van “anker” te dienen. Wat ik daarmee bedoel vergt misschien wat toelichting. Als je alleen binnenkomt in een ruimte met veel mensen dan weet je nog niet wat je gaat overkomen. Je bent goed voorbereid. Hebt de bijeenkomst gevisualiseerd. Voelt je goed en zelfverzekerd. Maar nu sta je daar in het echt. Waar moet je nu beginnen met contact leggen?
Je kunt natuurlijk op de eerste de beste afstappen en jezelf voorstellen. Maar daar schuilt een klein gevaar in. De kans bestaat dan dat je te lang blijft hangen op de plek waar je begint. Als het eerste contact ook nog eens prettig is, dan kan het zo gebeuren dat je een half uur kostbare tijd wegpraat met één persoon. Daar is niets mis mee maar het is weinig efficiënt.
Bij de entree heb je dus al enkele contacten gelegd met een korte groet of oogcontact. Je herkent deze mensen. Je bent ook in contact geweest met een aantal personeelsleden. Je hebt dus al snel een groepje van “bekende” mensen in beeld. En deze mensen herkennen jou ook. Wat je nu gaat doen dat gaat ervoor zorgen dat je in korte tijd in gesprek bent met deze mensen en de mensen om deze mensen heen. In plaats van één contact in een half uur heb jij straks al snel iets van een tiental contacten in dezelfde tijd en word je gezien als “vaste gast”.
Het eerste wat je nu doet is de hele ruimte doorlopen. Verwijder je zo snel mogelijk van de mensen die je bij de entree hebt ontmoet. Ga de hele ruimte door en kijk eens wie er zoal zijn. Kijk eens of de ruimte aansluit bij jouw visualisatie. Loop eens rustig rond. Kijk mensen aan. Knik en glimlach vriendelijk maar ga nog niet in gesprek. Dit is overigens erg moeilijk als je bekenden tegenkomt. Die zullen je meteen willen claimen. Maar houd ze nu nog even vriendelijk op afstand en geef aan dat je zometeen graag even bij ze terugkomt.
Houd goed voor ogen dat het doel is zoveel mogelijk nieuwe mensen te leren kennen.
Wat je vervolgens doet is op zoek gaan naar de organisator van de bijeenkomst. Dit is de eerste persoon die je echt gaat spreken. Stel je voor, geef kort aan waarom je op de bijeenkomst bent. Geef kort aan wie je graag zou willen spreken, noem een kenmerk als branche of vakgebied. Bedank de organisator hartelijk voor alle tijd en energie voor het organiseren en eindig met de vraag of er iets is wat jij voor de organisator zou kunnen doen! Dit gesprekje moet je niet langer dan enkele minuten laten duren. De organisator is druk en heeft van alles aan zijn hoofd. Het belangrijkste is dat de organisator weet wie jij bent en waarvoor je komt. Het dankwoord en de vraag wat je voor de organisator kunt doen dragen daar prima aan bij.
Vanaf nu ben jij in de ogen van alle andere aanwezigen geen nieuweling meer. Iedereen heeft door jouw rondgang door de ruimte jou al een keer gezien. Men heeft gezien dat je in gesprek bent met de organisator. Je zal die dus wel kennen denkt men. Je hebt er voor gezorgd dat een aantal personeelsleden jou herkent. Je bent dus in een kleine 10 minuten één van de meest bekende, lees herkenbare, personen geworden. Je bent door je rondgang nu in beeld geweest bij vrijwel alle aanwezigen en hebt daarmee een basis gelegd om veel gemakkelijker in contact te komen met nieuwe mensen. Waarom is dit nu makkelijker? Dat komt doordat de mensen om je heen onbewust nieuwsgierig geworden zijn wie jij bent. Men ziet jou overal, zelfverzekerd door de hele ruimte gaan. Die nieuwsgierigheid naar wie jij bent, wil men graag bevredigen. Dit is een van de redenen waarom mensen nu met jou oogcontact gaan maken en jou al snel aan gaan spreken. En dat is veel gemakkelijker dan zelf iemand aanspreken.
Maar het gaat verder want je kunt er natuurlijk niet alleen op gaan wachten totdat men jou aan gaat spreken. Laten we even terug gaan naar de “ankers”.
Je weet dat er in het publiek een aantal mensen zijn die jou dus al kennen van bij de entree. Deze mensen zijn nu waarschijnlijk nog een beetje zoekende of in gesprek met een collega of nog steeds bezig met hun eerste contact en komen niet verder. Doordat jij ze herkent en zij jou herkennen, hoef je maar in hun richting te stappen en je hand uit te steken en men zal je graag te woord staan. Waarom? Simpelweg omdat men je herkent van die enkele ogenblikken bij de entree en omdat men blij is om in gesprek te komen met iemand die overkomt als een vriendelijk persoon. Vanaf nu gaat de sneeuwbal rollen. Daar waar iedereen nog aan het binnenkomen is en zijn weg aan het zoeken is ben jij al in beeld bij de organisatie en het aanwezige publiek en in gesprek met je eerste nieuwe contact. Kent jou nieuwe contact ter plekke andere aanwezigen of staan er mensen in jullie buurt, dan is een hand uitsteken en elkaar voorstellen zo gedaan. Men zal wat verbaasd zijn van jouw initiatief maar dat maakt niet uit. Iedereen is er tenslotte om contacten te leggen.
Onder het publiek heb je nog een aantal andere “ankers”, die herkenbare mensen van de entree waar je zo op af kunt stappen. Als je dit zo doet heb je moeiteloos binnen het eerste half uur je kaartje gewisseld met een tiental mensen. En daarbij draag je op prettige wijze bij aan het in contact brengen van vele anderen die daar anders misschien veel meer moeite mee zouden hebben.
Netwerken heeft een hoog gezelligheidskarakter. Het zijn altijd sociale bijeenkomsten en de verleiding ontstaat al snel om netwerken te vervangen door een beetje koffie drinken met aardige mensen. Eén van die aardige mensen die jou ongemerkt in de weg kan staan om efficiënt te netwerken is vaak jouw eigen collega of businesspartner met wie je naar de bijeenkomst gaat.
Het samen gaan voelt natuurlijk goed. Is gezellig en houdt je lekker in je comfort zone. Maar dat is precies het probleem. Je komt om nieuwe contacten op te doen en samen zit je elkaar dus op een gezellige manier van het werk te houden. Hoe vaak zie je dat twee collega’s de hele duur van de bijeenkomst lekker bij elkaar blijven. Wat denk je dat het resultaat van die kostbare bestede tijd is? Dat resultaat is nooit meer dan de helft van wat zij als eenlingen zouden kunnen bereiken. Ze spreken dezelfde mensen, als ze niet met elkaar in gesprek zijn. Ze krijgen dus ook van dezelfde nieuwe contacten een visitekaartje. En als ze met elkaar in gesprek zijn sluiten ze zich af voor mensen die in contact met hen willen komen, maar hen niet willen of durven onderbreken.
Ga samen naar de bijeenkomst maar kom los van elkaar binnen. Handel als twee los van elkaar staande personen. Door los van elkaar op te treden wordt het aantal nieuwe contacten meer dan verdubbeld in plaats van gehalveerd. Je zorgt er namelijk voor dat je de andere mensen spreekt dan waar jouw partner mee in gesprek is geweest.
Je maakt dubbel zoveel indruk op de organisator want die wordt nu door twee personen aangesproken met een dankwoord en de vraag wat men voor hem kan doen. De herkenning van jouw bedrijfsnaam wordt onder het publiek dubbel zo groot, want men ziet en hoort jouw bedrijfsnaam nu dubbel zo vaak voorbij komen.
Het samen naar netwerkbijeenkomsten gaan heeft grote voordelen als er een publiek van meer dan 50 personen is. Zijn het er minder, ga dan alleen. Dat kan je makkelijk aan. Zeker als je de kennis en inzichten uit dit boek op de juiste wijze gebruikt.
Nu ik dit zo schrijf dwalen mijn gedachten af naar hoe wij dit als zakelijk partners het afgelopen jaar gedaan hebben. Wij, dat zijn Peter Klink & Liesbeth Pak met ons bedrijf EHBOdoos.nl.
Rechts van mij staan twee doosjes met ik schat in totaal zo’n 500 visitekaartjes van nieuwe contacten die ik in 2011 heb opgedaan. En dan niet eens heel 2011 want het begon eigenlijk pas echt na ons eerste bezoek aan een Open Coffee Domstad Netwerk bijeenkomst.
Het aantal contacten is nog veel meer want van lang niet iedereen hebben we een kaartje. Met velen hebben we alleen onze LinkedIn vermeldingen uitgewisseld. Als ik bij Liesbeth op kantoor ben dan staat daar ook een doos met mooi per bijeenkomst gesorteerde visitekaartjes. Ik denk dat dat er wel meer dan 500 zijn. Het brengt mij in gedachten terug naar al die bijeenkomsten waar wij los van elkaar heen zijn gegaan. Eenmaal weer bij elkaar wisselden we de informatie uit over de contacten die wij hadden opgedaan. Zo zagen wij ons netwerk groeien met aantallen die je alleen nooit zo snel zou kunnen bereiken. En dat was alleen nog maar van het fysieke netwerken. Dat staat nog los van de uitbreiding van ons netwerk via Social Media met onder andere Linkedin
Als je je doel gesteld hebt dan zul je weten met hoeveel personen je in contact wilt komen. En je zult weten met wie je specifiek in contact wilt komen. Je weet nu dat als je aankomt het netwerken is begonnen. Je weet nu dat je je hoffelijk gaat gedragen en begroet iedereen in je directe omgeving met een sympathieke blik en vriendelijke groet (knikje of kort woordje).
Ben je binnen dan tref je vaak als eerste het personeel van de locatie. Begroet hen vriendelijk. Toon interesse in wat zij doen en geef een vriendelijk woord van dank over de goede ontvangst. De mensen die je rond de entree treft worden voor jou “ankers” ofwel personen waar je even later heel gemakkelijk contact mee legt.
Door alleen binnen te komen worden je kansen op nieuwe contacten meer dan verdubbeld. Ben je samen treed dan los van elkaar op. Leg zoveel mogelijk contacten met andere personen dan jouw partner. Je maakt een rondgang door de locatie en zorgt voor herkenning bij het publiek. Je gaat direct op zoek naar de organiserende gastheer/vrouw, stelt je voor en dankt hem/haar voor deze bijeenkomst en goede netwerkkans voor alle ondernemers. Je geeft aan welke voor jou belangrijke persoon of mensen uit een specifieke branche je hoopt te spreken. Sluit af met de vraag wat je voor de organisator kunt doen. Dit doe je kort.
En voor wat betreft de voor jou belangrijke persoon die je wilt spreken? Verbaas je niet als de organisator jou speciaal komt opzoeken om je aan hem voor te stellen.