Iedereen heeft het wel eens meegemaakt, je komt nauwelijks in contact met anderen. Hoe maak je contact met onbekenden? Waarover praat je tijdens een eerste contact? Hoe kom je in gesprek met mensen die al volop in gesprek zijn? Waarom moet je altijd dankbaar zijn?
Na dit onderwerp gelezen te hebben weet je makkelijker contact te leggen tijdens een netwerkbijeenkomst. Met deze inzichten zal het leggen van contact eenvoudiger gaan. Je zult zelfverzekerder de eerste stap maken. Je zult ontdekken dat je met dankbaarheid je makkelijker wapent tegen moeilijke momenten. En dat je met dankbaarheid veel verder komt.
Als er nu iets is waarbij je volledig uit jouw comfort zone moet komen is het wel bij het eerste contact maken met anderen. Het kan het moment zijn waarbij je het gevoel hebt dat je zelfverzekerder bent dan ooit. En de volgende keer kan het zo maar weer zijn dat je grootste wens is om direct onzichtbaar te worden.
Het volgende wil ik je nu meteen meegeven en dat is het feit: “Een dankbaar mens kan geen angstige gevoelens hebben.” Laat deze uitspraak goed tot je doordringen. Als deze uitspraak goed tot je doorgedrongen is en je leeft en handelt er naar, dan zul je ontdekken dat je altijd moeiteloos in contact kunt komen met wie en waar dan ook.Houd deze gedachte vast!
Een belangrijk deel zit in de voorbereiding, zeg maar opwarming alvorens je het eerste contact gaat leggen. Tijdens de voorbereiding heb je al helemaal de bijeenkomst gevisualiseerd. Hoe beter je dat doet hoe meer je jezelf “thuis voelt” en hoe zelfverzekerder en ontspannen je over komt. Dit is het juiste uitgangspunt.
Door de juiste opwarming ben je beter in staat gedurende de hele bijeenkomst buiten je comfort zone actief te zijn. Je hebt al wat oogcontact en sympathiek contact gemaakt met mede-deelnemers. Je hebt je rondgang gemaakt.
Je hebt contact gelegd met de organisator en enkele medewerkers.
Je hebt enkele “ankers” uitstaan onder de aanwezigen.
Je hebt je doel voor ogen. Je weet met hoeveel nieuwe mensen je contact wilt leggen en wellicht heb je ook een aantal specifieke personen in beeld die je zeker moet spreken. Je bent nu helemaal klaar en opgewarmd om te gaan netwerken. Maar wat moet je nu gaan doen? Hoe spreek je nu het eerste nieuwe contact aan en blijf je overeind als dat helemaal misgaat? Of hoe maak je jezelf weer los als dat eerste contact jou helemaal claimt en jouw kostbare tijd opeist? Laten we beginnen met het eerste contact leggen. Dit is door jouw opwarming nu echt zo makkelijk als eerder in hoofdstuk 1 beschreven.
Je kijkt eens rond en ziet in het publiek personen die je als “anker” hebt gekenmerkt. Het enige wat je nu hoeft te doen is naar die persoon toe te lopen en jouw hand uit te steken. Doordat die persoon jou ook herkent is een prettig nader kennismakingsgesprek een bijna vanzelfsprekend logisch gevolg. Maar hoe nu verder? Je bent hier om vele contacten op te doen. Je moet dus binnen enkele minuten verder om zoveel mogelijk nieuwe contacten te leggen. Hier komt de kracht van dankbaarheid je tot hulp.
Hoe het gesprek ook loopt, je zoekt een moment waarop je de ander kunt bedanken voor wat hij voor jou betekent. Dat klinkt misschien wat vreemd want jullie kennen elkaar nog maar net enkele minuten. Toch kun je de magische werking van dankbaarheid hier meteen voor je laten werken. Je bedankt de ander voor het feit dat hij de moeite neemt jou te woord te staan! Je benadrukt dat je dat kun waarderen en dat je dat prettig vindt zeker zo aan het begin van de bijeenkomst waar je niemand kent. Let op: je zegt dat je niemand kent. Je toont je nu ontzettend kwetsbaar, maar juist daardoor straal je automatisch zelfbewustzijn en zelfverzekerdheid uit. De toehoorder zal verrast zijn. Hij heeft je net met iedereen oogcontact zien hebben.
Je hebt leuk contact met de medewerkers en je komt net uit gesprek met de organisator. Hoe kan het zijn dat jij hier zo makkelijk rondloopt terwijl je nieuw bent? Wat er nu gebeurt is dat de ander door jouw kwetsbare opstelling, dankwoord, met een beetje verbazing zich absoluut oprechter en opener zal opstellen.
Nu staat de deur open voor een inhoudelijk goed gesprek. Onbewust ontstaat er een drang bij de ander om meer met jou in gesprek te zijn. Wat je nu ook vraagt, hij/zij zal je daar serieus antwoord op geven. Dus als je verder gaat met interesse tonen in zijn/haar activiteiten zal hij daar uitvoerig over vertellen. Als je om een kaartje vraagt zul je het direct krijgen. En bovenal, als je vraagt wie hij/zij hier verder kent dan zal hij/zij je daar al snel mee in contact brengen vaak nog voordat je daar zelf om vraagt.
Wat hier gebeurd is dat je door het dankbaar zijn geen angstige gevoelens kunt hebben. Je toont je kwetsbaar, maar dat voel je je niet want je bent dankbaar. Je straalt daardoor automatisch zelfverzekerdheid uit. Dit ontstaat of je wilt of niet. Het kan niet anders. En daar zit de winst.
Mensen willen graag verder met zelfverzekerde mensen. Zij groeien mee in jouw zelfverzekerdheid en durven veel meer zichzelf te zijn in jouw omgeving, want je durft je ook nog eens kwetsbaar op te stellen en bent die ander dankbaar. Er zijn maar weinig mensen die zich daartegen kunnen verzetten. En volgens mij kom je met die enkeling die dat wel doet zowiezo niet verder. Nu niet. Nooit niet.
Dit brengt mij bij het moment dat een absolute aanslag op jouw zelfvertrouwen kan zijn. Het moment dat je wenst dat je ergens anders was.
Op een dag gebeurt het. Goed voorbereid kom je aan op de bijeenkomst. Doet alles zoals beschreven. Stapt op de eerste persoon af en “pats” het gesprek loopt meteen helemaal vast. Je komt niet uit je woorden. Wat er uit je mond komt is totale onzin en je gesprekspartner weet met één blik je helemaal uit het veld te slaan.
Het is mij een raadsel waarom sommige mensen dat doen tijdens netwerkbijeenkomsten, maar deze ontoegankelijke mensen zijn er echt. Nog erger is het als het in een groepje gebeurt waarin je collectief belachelijk wordt gemaakt of wordt genegeerd.
Af en toe overkomt dit mij ook weer. Het raakt mij altijd. Ik vind dat niet leuk. Sterker nog ik vind het vreselijk. In de loop van de tijd heb ik de conclusie maar getrokken dat de personen in kwestie uitermate onzeker zijn en die onzekerheid verschuilen achter hun beledigende gedrag. De reden is niet zo belangrijk. Het aangeslagen gevoel blijft het zelfde. Wat is daar nu de oplossing voor om toch nog van de bijeenkomst voor jou een succes te maken? Het antwoord zit weer in de kracht van dankbaarheid. Wat je ook overkomt, zoek iets waar je dankbaar voor kunt zijn en spreek dat uit. Let wel op dat je niet cynisch wordt, want daarmee verleng je het moment van ellende alleen maar.
Waar je je dankbaarheid over uit spreekt maakt nu niet zoveel uit. Zoek iets makkelijks. Zeg iets over de organisatie of de lokatie dat je er toch altijd weer blij mee bent dat er mensen zijn die zich voor een bijeenkomst als deze inzetten ofzo. Het maakt niet zoveel uit waar je wat dankbaars over zegt. Wees gewoon ergens dankbaar voor.
Waar het om gaat is het feit dat jouw gekwetste gevoel en misschien wel woede zo snel mogelijk moeten verdwijnen. Je moet zo snel mogelijk terug naar het positieve gevoel dat hoort bij jouw goede karakter, zelfbewustzijn en zelfverzekerdheid.
Hoe je dit doet en hoe dit werkt is het best te vergelijken met links of rechts kijken. Dat kan simpelweg niet tegelijk. Dat is ook zo met jouw gevoel. Als je dankbaar bent, kun je geen angstige, lees gekwetste, gevoelens hebben. Door je dankbaarheid uit te drukken verdwijnt jouw gevoel van gekwetstheid en woede meteen doordat ze vervangen worden door gevoelens die bij dankbaarheid horen. Positieve gevoelens. Gevoelens die horen bij jouw prettige karakter, zelfbewustzijn en zelfverzekerdheid.
Als je jezelf aanwent om dit te doen, dan ben je straks in staat om vervelende, negatieve gevoelens van schaamte, gekwetstheid, woede enzovoorts in enkele seconden om te zetten in gevoelens die horen bij dankbaarheid. Zelfs de grootste beledigingen kun je hiermee van je af laten glijden. Wil je hier bewijs voor hebben? Kijk maar naar grote leiders. Die weten dit en handelen hiernaar.
Juist op de moeilijkste momenten zijn zij altijd ergens dankbaar voor, omdat ze weten dat je alleen dan verder komt. Hun grootsheid komt direct voort uit "Dankbaarheid".
Je hebt je eerste contact gelegd. De persoon is helemaal welwillend om met jou te praten. Jullie hebben leuk contact wat dan? Hoe maak je de stap verder naar de volgende persoon waarmee je in contact wilt komen. Dit natuurlijk zonder jouw eerste gesprekspartner voor zijn hoofd te stoten. Dat wil je niet en ga je ook niet doen.
Wat je wel gaat doen is doorbouwen op het contact met de ander. Allereerst had je hem al gevraagd of hij/zij anderen kent. Als dat zo is, dan is de brug om met die andere in contact te komen zo geslagen. Je hoeft er maar naartoe te gaan en je refereert aan jouw eerste contactpersoon. Je zit nu echter wel met een beleefdheids aspect. Je moet jouw eerste contact de ruimte geven om zelf op waardige manier te laten vertrekken. Hij/zij moet tenslotte ook verder met contacten leggen. Of andersom, als hij/zij je helemaal begint te claimen moet je jezelf op voor beiden acceptabele manier los zien te maken.
Wat de situatie ook is. De oplossing die jou verder gaat helpen zit in een derde persoon. Je gaat iets terug doen voor jouw eerste contactpersoon. Dat begint met de vraag; “wie zou jij hier willen ontmoeten?” of “uit welke branche zou jij mensen willen ontmoeten”?
Daar komt altijd een antwoord op. Een waardige manier van afscheid is dan vervolgens met de woorden; “Dat is goed om te weten, als ik zometeen mensen spreek die aan jouw wensen voldoen, dan zal ik ze met je in contact brengen.” Als je nu je hand uitsteekt, buiging maakt in deze coronatijd en de persoon hartelijk dankt voor het eerste contact is er niets aan de hand. Hij/zij zal het zelfs als een voordeel zien dat je gaat, want daardoor kan jij voor hem nieuwe contacten aanboren. Let op, doe dit ook! Zodra je iemand spreekt die aan zijn wensen voldoet, zorg dat er contact gelegd wordt.
Een andere waardige manier is het letterlijk fysiek erbij betrekken van een derde persoon bij het gesprek. Daarmee bedoel ik dus echt iemand buiten jullie twee om in het gesprek betrekken.
Hoe doe je dit? Bedenk even dat er op de netwerkbijeenkomst vele mensen rondlopen die graag in gesprek willen komen maar het wil ze niet zo lukken. Je ziet het meteen als iemand “zoekende” is. Zodra je, vaak uit je ooghoeken, zo iemand ziet maak je contact, steekt je hand uit, leest zijn badge en stelt hem uit het niets, met het noemen van zijn naam, voor aan de persoon met wie je in gesprek bent. Vervolgens licht je kort toe wie jullie zijn en vraagt de nieuwe gesprekspartner naar zijn interesses. Je bent nu met zijn drieën in gesprek. Als je nu op een gewenst moment afscheid neemt van de ander, laat je deze niet alleen achter maar heb je zelfs een bijdrage geleverd aan het leggen van een nieuw contact voor die ander.
Wat er nu gebeurt is dat je in enkele minuten al op twee personen een bijzondere indruk maakt. Je bent nog maar net begonnen en hebt al twee kaartjes.
Waarbij je begon buiten je comfort zone, het eerste contact leggen, voelt inmiddels alweer comfortabel aan. Het is dus tijd om weer verder uit je comfort zone te treden en op naar de volgende contacten te gaan. En wie worden dat? Je hebt nog steeds een paar “ankers” uitstaan. Inmiddels is dat aangevuld met een aantal contacten die jouw eerste gesprekspartner je aanwees. Je hebt nu ook informatie over naar wie jouw eerste contactpersoon zoekt. Je zult merken dat je nu veel makkelijker met velen in contact komt. Dit kan vanaf nu soms zo snel gaan dat mensen in je buurt blijven om met je te spreken zodra jij je even vrij kunt maken. Men ziet dat contact met jou heel gemakkelijk en snel leidt tot contacten met anderen. Daar gaat het voor iedere aanwezige uiteindelijk om.
Het voor het eerst contact leggen met anderen gaat soms soepel als vanzelf. En soms is het een directe aanslag op jouw zelfvertrouwen. Je weet nu waarom dankbaarheid zo belangrijk is. Een dankbaar mens kan geen angstige gevoelens hebben. Je snapt nu dat het eerste hoofdstuk over voorbereiding je helpt bij het benaderen van anderen. Door direct te starten met kort oogcontact te zoeken voor of tijdens binnenkomst, contact te leggen met de organisatie en medewerkers ben je al volledig opgewarmd.
De overgang naar het benaderen van onbekende mede-deelnemers gaat daarna als vanzelf. En als je een derde bij het gesprek betrekt, lever je een bijdrage aan het leggen van contacten. Voor anderen. Vervolgens kun je gemakkelijk jezelf vrijmaken om weer het volgende nieuwe contact te leggen.