Vanaf nu ben jij in de ogen van alle andere aanwezigen geen nieuweling meer. Iedereen heeft door jouw rondgang door de ruimte jou al een keer gezien. Men heeft gezien dat je in gesprek bent met de organisator. Je zal die dus wel kennen denkt men. Je hebt er voor gezorgd dat een aantal personeelsleden jou herkent. Je bent dus in een kleine 10 minuten één van de meest bekende, lees herkenbare, personen geworden. Je bent door je rondgang nu in beeld geweest bij vrijwel alle aanwezigen en hebt daarmee een basis gelegd om veel gemakkelijker in contact te komen met nieuwe mensen. Waarom is dit nu makkelijker? Dat komt doordat de mensen om je heen onbewust nieuwsgierig geworden zijn wie jij bent. Men ziet jou overal, zelfverzekerd door de hele ruimte gaan. Die nieuwsgierigheid naar wie jij bent, wil men graag bevredigen. Dit is een van de redenen waarom mensen nu met jou oogcontact gaan maken en jou al snel aan gaan spreken. En dat is veel gemakkelijker dan zelf iemand aanspreken.
Maar het gaat verder want je kunt er natuurlijk niet alleen op gaan wachten totdat men jou aan gaat spreken. Laten we even terug gaan naar de “ankers”.


Je weet dat er in het publiek een aantal mensen zijn die jou dus al kennen van bij de entree. Deze mensen zijn nu waarschijnlijk nog een beetje zoekende of in gesprek met een collega of nog steeds bezig met hun eerste contact en komen niet verder. Doordat jij ze herkent en zij jou herkennen, hoef je maar in hun richting te stappen en je hand uit te steken en men zal je graag te woord staan. Waarom? Simpelweg omdat men je herkent van die enkele ogenblikken bij de entree en omdat men blij is om in gesprek te komen met iemand die overkomt als een vriendelijk persoon. Vanaf nu gaat de sneeuwbal rollen. Daar waar iedereen nog aan het binnenkomen is en zijn weg aan het zoeken is ben jij al in beeld bij de organisatie en het aanwezige publiek en in gesprek met je eerste nieuwe contact. Kent jou nieuwe contact ter plekke andere aanwezigen of staan er mensen in jullie buurt, dan is een hand uitsteken en elkaar voorstellen zo gedaan. Men zal wat verbaasd zijn van jouw initiatief maar dat maakt niet uit. Iedereen is er tenslotte om contacten te leggen.


Onder het publiek heb je nog een aantal andere “ankers”, die herkenbare mensen van de entree waar je zo op af kunt stappen. Als je dit zo doet heb je moeiteloos binnen het eerste half uur je kaartje gewisseld met een tiental mensen. En daarbij draag je op prettige wijze bij aan het in contact brengen van vele anderen die daar anders misschien veel meer moeite mee zouden hebben.