Nu staat de deur open voor een inhoudelijk goed gesprek. Onbewust ontstaat er een drang bij de ander om meer met jou in gesprek te zijn. Wat je nu ook vraagt, hij/zij zal je daar serieus antwoord op geven. Dus als je verder gaat met interesse tonen in zijn/haar activiteiten zal hij daar uitvoerig over vertellen. Als je om een kaartje vraagt zul je het direct krijgen. En bovenal, als je vraagt wie hij/zij hier verder kent dan zal hij/zij je daar al snel mee in contact brengen vaak nog voordat je daar zelf om vraagt.
Wat hier gebeurd is dat je door het dankbaar zijn geen angstige gevoelens kunt hebben. Je toont je kwetsbaar, maar dat voel je je niet want je bent dankbaar. Je straalt daardoor automatisch zelfverzekerdheid uit. Dit ontstaat of je wilt of niet. Het kan niet anders. En daar zit de winst.
Mensen willen graag verder met zelfverzekerde mensen. Zij groeien mee in jouw zelfverzekerdheid en durven veel meer zichzelf te zijn in jouw omgeving, want je durft je ook nog eens kwetsbaar op te stellen en bent die ander dankbaar. Er zijn maar weinig mensen die zich daartegen kunnen verzetten. En volgens mij kom je met die enkeling die dat wel doet zowiezo niet verder. Nu niet. Nooit niet.